اغلب مردم شکایت دارند که چای کیسه ای طعم خود را نسبت به چای برگ از دست می دهد. با این حال، توضیحی برای این پدیده وجود دارد. معمولاً چای کیسه‌ای را در یک لیوان اداری با روکش صد ساله یا حتی در یک لیوان پلاستیکی با استفاده از آب خنک‌کننده که تا دمای لازم گرم نمی‌شود دم می‌کنند و افراد سعی می‌کنند آن را بلافاصله و بدون اجازه بنوشند.
دم کردن چای برای اینکه هر چای، حتی در کیسه، طعم و عطر خود را آشکار کند، پیروی از فناوری تهیه بسیار مهم است. چای سیاه را با آب جوش و چای سبز را با آب در دمای 80 درجه سانتیگراد دم کنید.
برای اینکه ظروف طعم نوشیدنی را خراب نکنند، از یک لیوان سرامیکی تمیز برای تهیه چای در کیسه ای استفاده کنید. این گزینه بسته بندی رایج نیست، اگرچه همه چیز با آن شروع شد. یک کیسه کوچک در واقع اولین “کیسه” چای در جهان بود و در آغاز قرن بیستم ظاهر شد.
امروزه در کافه هایی که می خواهند بازدیدکنندگان را با چای غیرمعمول غافلگیر کنند یا در خانه از کیسه هایی که می توان از بازارهای آنلاین خریداری کرد استفاده می شود.
بسته بندی نه تنها چای شل در کیسه ها، بلکه مواد افزودنی به آن نیز راحت است: ادویه جات ترشی جات، انواع توت های خشک یا میوه ها. کیف ها از پارچه نازک ساخته شده اند که ترکیب آن بسته به سازنده متفاوت است و با طناب دوخته شده سفت می شوند.
ساده ترین و ارزان ترین شکل بسته بندی چای. در بریتانیا بسیار محبوب است. در آنجا چنین کیسه هایی به شکل دایره ساخته می شوند که قرار دادن آن در کف فنجان راحت است. در روسیه می توانید کیسه های مربعی پیدا کنید در بسته هایی با چای معمولی یا با داروهای گیاهی داروخانه.
